ΑΠΕΛΕΦΘΕΡΩΘΗΚΕ ΠΟΤΕ Η ΕΛΛΑΔΑ;;
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΟΛΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ.
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΟΙ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΜΟΙΡΑΣΕΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΑΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΔΙΑΒΙΩΝΟΥΝ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ.
ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΞΕΚΙΝΑ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ,ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΤΟ 1827 ΟΠΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΖΥΓΟ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΣΚΛΑΒΩΣΑΝ ΞΑΝΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΑΝΕΙΑΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΣΤΑ ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΞΕΔΙΠΛΩΝΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ:
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ
‘’ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ’’,
ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ
‘’ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΥΛΗ ΠΟΛΙΤΩΝ΄΄
ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ
Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΟΥΦΛΕΡΟΣ
Στις 2 Ιουνίου 1823 το Εκτελεστικό (Κυβέρνηση) εξουσιοδότησε τους Ιωάννη Ορλάνδο, Ανδρέα Ζαΐμη και Ανδρέα Λουριώτη να μεταβούν στο Λονδίνο και να συνάψουν δάνειο 4.000.000 ισπανικών ταλλήρων.
Η επιτροπή καθυστέρησε να αναχωρήσει, λόγω έλλειψης χρημάτων για τα έξοδα του ταξιδιού, τα οποία κάλυψε με δάνειο ο Λόρδος Βύρων.
Στις 26 Ιανουαρίου 1824, ο Ιωάννης Ορλάνδος και ο Ανδρέας Λουριώτης έφθασαν στην αγγλική πρωτεύουσα και ύστερα από έντονες διαπραγματεύσεις, στις οποίες πήραν μέρος και μέλη του Φιλελληνικού Κομιτάτου, συνομολόγησαν ένα δάνειο 800.000 λιρών με τον οίκο Λόφναν (9 Φεβρουαρίου 1824).
Το δάνειο είχε τόκο 5%, προμήθεια 3%, ασφάλιστρα 1,5% και περίοδο αποπληρωμής 36 χρόνια. Ως εγγύηση για την αποπληρωμή του δανείου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς τα δημόσια κτήματα και όλα τα δημόσια έσοδα.
Όμως, το ποσό που έφθασε στην επαναστατική διοίκηση ήταν μόλις 298.000 λίρες, αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 59% του ονομαστικού (472.000 λίρες) και από αυτό παρακρατήθηκαν 80.000 ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 για χρεολύσια, 2.000 ως προμήθεια και άλλες δαπάνες.
Στις 31 Ιουλίου 1824, το Βουλευτικό αποφασίζει τη σύναψη και νέου δανείου, λίγες εβδομάδες μετά την καταστροφή της Κάσου και των Ψαρών κι ενώ η Επανάσταση βρίσκεται σε κρίσιμο στάδιο.
Το δεύτερο δάνειο ανέλαβε ο τραπεζιτικός οίκος των αδελφών Ρικάρδο με ονομαστικό κεφάλαιο 2.000.000 λιρών (26 Ιανουαρίου 1825). Τη διαπραγματευτική ομάδα αποτελούσαν και πάλι οι Λουριώτης και Ορλάνδος.
Όπως και στο πρώτο δάνειο, το καθαρό ποσό περιορίστηκε στις 816.000 λίρες, αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 55% του ονομαστικού (1.100.000) και από αυτό παρακρατήθηκαν 284.000 λίρες για προκαταβολή τόκων δύο ετών, χρεολύσια, προμήθεια και άλλες δαπάνες.
ΣΥΝΘΗΚΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ, ΓΑΛΙΑ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑ,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
6 ΙΟΥΛΙΟΥ 1827
Στη συνθήκη του Λονδίνου στις 6 Ιουλίου 1827 οι Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία,Γαλλία,Ρωσία),παρακινούμενες από την επιθυμία ενίσχυσης της επιρροής τους στα Βαλκάνια,αποφάσισαν την ειρήνευση στην Ελλάδα προτείνοντας παράλληλα στον Σουλτάνο Μαχμούτ Β΄ την παραχώρηση ανεξαρτησίας στους Έλληνες.[1] ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΑ Ήταν μία απόφαση που ΘΑ άλλαΖε τα δεδομένα του ελληνικού ζητήματος και ΘΑ οδήγουσε τελικά στην ίδρυση του Ελληνικού Κράτους
Οι Αναθέτουσες Δυνάμεις προσφέρουν τη διαμεσολαβηση τους στην Οθωμανική Πορφύρα, με σκοπό την πραγματοποίηση συμφιλίωσης μεταξύ αυτής και των Ελλήνων. Αυτή η προσφορά διαμεσολάβησης γίνεται στην εξουσία αυτή αμέσως μετά την επικύρωση της παρούσας Συνθήκης, μέσω κοινής δήλωσης, υπογεγραμμένης από πληρεξούσιους των συμμαχικών δικαστηρίων της Κωνσταντινούπολης· και, ταυτόχρονα, ζητείται άμεση ανακωχή προς τα δύο διαγωνιστικά μέρη, ως προκαταρκτική και απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης.
διακανονισμού.
2. Ο διακανονισμός που προτείνεται στην οθωμανική ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ στηρίζεται στις
ακόλουθες βάσεις:
2.1 Η Ελλάδα θα αποτελέσει Μετόχι(ΥΠΟΚΑΤΟΧΗ της Τουρκίας) και θα Αποτίσει φόρο τιμής.
Ελληνικών Αρχών.
2.2 Οι Έλληνες θα ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ κάτω από τον Σουλτάνο, κατά συνέπεια θα καταβάλλουν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ετήσιο φόρο τιμής, το ύψος του οποίου θα καθορίζεται, με ΤΗΝ κοινή συμφωνία.
2.3 Προκειμένου να επιτευχθεί πλήρης διαχωρισμός μεταξύ των ΛΑΩΝ των δύο εθνών και να αποφευχθούν οι συγκρούσεις που θα ήταν αναπόφευκτες συνέπειες ενός τόσο παρατεταμένου αγώνα, οι Έλληνες θα γίνουν κάτοχοι όλης της τουρκικής περιουσίας που βρίσκεται είτε στην Ήπειρο, είτε στα νησιά της Ελλάδας, υπό την προϋπόθεση της αποζημίωσης των πρώην ιδιοκτητών, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ.
ΠΟΥ ΣΗΜΕΝΕΙ: Οι Έλληνες θα γίνουν Κάτοχοι όλης της Τουρκικής Περιουσίας ΜΕ την Πληρωμή της Αποζημίωσης. (ενοικιαστηριου) είτε με ετήσιο ποσό που θα προστεθεί στο φόρο τιμής, ή από κάποια άλλη ρύθμιση της ίδιας φύσης.
του Διακανονισμού και των Ορίων που θα διευθετηθούν με διαπραγμάτευση.
Άρθρο 3.
Οι λεπτομέρειες του παρόντος Διακανονισμού, καθώς και τα όρια του εδάφους στην Ήπειρο και ο ορισμός των Νήσων του Αρχιπελάγους στα οποία εφαρμόζεται η παρουσα συνθηκη, διευθετούνται με διαπραγμάτευση που θα συναφθεί στο εξής μεταξύ των Υψηλών Δυνάμεων και των Δύο Διαγωνιζόμενων Μερών.
Άρθρο IV.
Ειρήνευσης της Ελλάδας, βάσει των ορων που καθορίζονται στα προηγούμενα άρθρα.
και να εφοδιάσουν, χωρίς τη μικρότερη καθυστέρηση, τους εκπροσώπους τους στην
Κωνσταντινούπολη με όλες τις οδηγίες που απαιτούνται για την εκτέλεση της
Συνθήκης τις οποίες υπογράφουν τώρα.
Οι Αναθέτουσες Δυνάμεις συμμετέχουν στην άσκηση των εργασιών χαιρετισμού της
Ίσα πλεονεκτήματα που πρέπει να παρέχονται σε όλα τα έθνη.
Άρθρο V.
Οι Αναθέτουσες Δυνάμεις δεν θα επιδιώξουν, στις παρούσες Ρυθμίσεις, καμία αύξομιωση της επικράτειας, ‘(ΑΥΞΗΣΗ ΣΥΝΟΡΩΝ) οποιαδήποτε αποκλειστική επιρροή ή οποιοδήποτε εμπορικό πλεονέκτημα για τους υπηκόους τους, το οποίο οι υπήκοοι κάθε άλλου έθνους δεν μπορούν να αποκτήσουν εξίσου.
ΚΑΙ ΕΝΩ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΠΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΑΛΛΑ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕ ΔΟΛΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΩΣ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΕΡΕΣ.Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΞΕΚΙΝΑ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ,ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΙ ΑΥΤΟΚΛΗΤΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΕΨΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚ ΤΟΤΕ ΣΕ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΥΠΗΚΟΟΥΣ.
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ 1830
3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 1830
Το Πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτους (γνωστό και ως Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830) υπογράφτηκε από τις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία στις 3 Φεβρουαρίου του 1830. Ήταν η πρώτη επίσημη, διεθνής διπλωματική πράξη που αναγνώριζε την Ελλάδα ως κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, το οποίο θα επεκτεινόταν νότια της συνοριακής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός. Πρώτος κυβερνήτης του νεοσύστατου κράτους υπήρξε ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Ωστόσο στη Συνθήκη οριζόταν ότι πολίτευμα του ελληνικού κράτους θα ήταν η μοναρχία και έτσι για τη θέση του μονάρχη οι συμβαλλόμενες χώρες επέλεξαν τον πρίγκιπα Λεοπόλδο της Σαξονίας-Κόμπουρκ & Γκότα (μετέπειτα Βασιλιά του Βελγίου), ο οποίος δεν δέχτηκε. Στον θρόνο τελικά ανέβηκε ο μόλις 17χρονος πρίγκηπας Όθωνας των Βίττελσμπαχ της Βαυαρίας και σε αυτό συνέβαλε ο φανατικός φιλελληνισμός του πατέρα του Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας.
ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ
1. Η Ελλάδα θα δημιουργήσει ένα ανεξάρτητο κράτος και θα απολαμβάνει όλα τα πολιτικά, διοικητικά και εμπορικά δικαιώματα που συνδέονται με την πλήρη ανεξαρτησία.
2. Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα πλεονεκτήματα που παραχωρήθηκαν στο νέο κράτος, και για να συμμορφωθεί με την επιθυμία που εξέφρασε Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ να επιτύχει τη μείωση των συνόρων που καθορίζονται από το πρωτόκολλο, το οποίο θα επεκτεινόταν νότια της συνοριακής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός
3. Η κυβέρνηση της Ελλάδας θα είναι μοναρχική και κληρονομική, κατά σειρά πρωτογενών. Θα ανατεθεί σε έναν Πρίγκιπα που δεν μπορεί να επιλεγεί ανάμεσα σε εκείνες των βασιλέων οικογενειών στα υπογράφοντα κράτη της Συνθήκης της 6ης Ιουλίου 1827, και θα φέρει τον τίτλο του Κυρίαρχου Πρίγκιπα της Ελλάδας. Η επιλογή αυτού του πρίγκιπα θα αποτελέσει αντικείμενο επακόλουθων ανακοινώσεων και προϋποθέσεων.
4. Μόλις γνωστοποιηθούν οι ρήτρες αυτού του πρωτοκόλλου στα ενδιαφερόμενα μέρη, η ειρήνη μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Ελλάδας θεωρείται ότι αποκαθίσταται εκ των πραγμάτων και τα θέματα των δύο κρατών αντιμετωπίζονται αμοιβαία, με Όσον αφορά τα δικαιώματα του εμπορίου και της ναυσιπλοΐας, όπως αυτά άλλων κρατών σε ειρήνη με την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την Ελλάδα
5. Οι πράξεις πλήρους αμνηστίας θα εκδοθούν αμέσως από την Οθωμανική ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ και από την ελληνική κυβέρνηση.
Η πράξη ΑΥΤΗ θα διακηρύξει ότι κανένας Έλληνας, σε όλη την έκταση των περιοχών του, δεν μπορεί να στερηθεί την περιουσία του, ούτε να ανησυχεί με οποιονδήποτε τρόπο, με το ποσοστό που θα είχε λάβει στην εξέγερση. . Η πράξη αμνηστίας της ελληνικής κυβέρνησης θα διακηρύξει την ίδια αρχή υπέρ όλων των μουσουλμάνων ή των χριστιανών που έχουν αντιταχθεί στην ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ της. και θα κατανοηθεί περαιτέρω και θα δημοσιευθεί ότι οι Μουσουλμάνοι που επιθυμούν να συνεχίσουν να κατοικούν στις περιοχές και τα νησιά που έχουν ανατεθεί στην Ελλάδα, θα διατηρήσουν τις περιουσίες τους εκεί, και θα απολαμβάνουν πάντα εκεί, με τις οικογένειές τους, απόλυτη ασφάλεια.
6. Η Οθωμανική ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ θα παραχωρήσει σε όσους από τους Έλληνες υπηκόους της ΠΟΥ επιθυμούν να εγκαταλείψουν την τουρκική επικράτεια περίοδο ενός έτους για να πουλήσουν τα ακίνητά τους και να εγκαταλείψουν τη χώρα ελεύθερα.
Η ελληνική κυβέρνηση θα αφήσει την ίδια επιλογή στους κατοίκους της Ελλάδας που επιθυμούν να μετακινηθούν στην τουρκική επικράτεια.(ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ)
7. Όλες οι ελληνικές χερσαίες και θαλάσσιες δυνάμεις θα εκκενώσουν τα εδάφη, τα μέρη και τα νησιά που καταλαμβάνουν πέρα από τη γραμμή που ορίζεται στα όρια της Ελλάδας στην παρ. 2, και θα αποσυρθεί πίσω από αυτήν τη γραμμή το συντομότερο δυνατό. Όλες οι τουρκικές δυνάμεις ξηράς και θάλασσας που καταλαμβάνουν εδάφη, μέρη ή νησιά, που περιλαμβάνονται στα όρια που αναφέρονται παραπάνω, θα εκκενώσουν αυτά τα νησιά, μέρη και εδάφη, και θα αποσυρθούν πίσω από τα εν λόγω όρια, και το συντομότερο δυνατόν.
8. Κάθε ένα από Τις τρεις Συμβαλλόμενες Αρχές θα διατηρήσει την ικανότητα που παρέχεται ΑΠΟ τηΝ Συνθήκη της 6ης Ιουλίου 1827, για την εξασφάλιση όλων των ανωτέρω ρυθμίσεων και ρητρών. Οι εγγυήσεις, εάν υπάρχουν, θα καταρτιστούν ξεχωριστά. Η δράση και τα αποτελέσματα αυτών των διαφόρων πράξεων θα γίνουν, κατά συνέπεια στο προαναφερθέν άρθρο, αντικείμενο των επακόλουθων διατάξεων των Υψηλών Δυνάμεων.
Κανένα στρατΕΥΜΑ που ανήκει σε μία από τις τρεις Συμβαλλόμενες Αρχές δεν μπορεί να εισέλθει στην επικράτεια του νέου Ελληνικού Κράτους χωρίς τη συγκατάθεση των άλλων δύο Συμβαλλόμενων Αρχων που έχουν υπογράψει τη Συνθήκη.
9. Προκειμένου να αποφευχθούν συγκρούσεις που αναμφίβολα θα προκύψουν, υπό τις τρέχουσες συνθήκες, από σύμβαση μεταξύ των οθωμανικών οριοθετημένων επιμελητών και των Ελλήνων οριοθετημένων επιμελητών, όταν πρόκειται να σταματήσουμε επί τόπου την πορεία των γραμμών. συμφωνείται ότι το έργο αυτό θα ανατεθεί σε Βρετανούς, Γάλλους και Ρώσους Επιτρόπους και ότι καθένα από τα τρία Δικαστήρια θα διορίσει ένα. Σε αυτούς τους Επιτρόπους, παρέχεται μια οδηγία, η οποία επισυνάπτεται στην ενότητα. Θα καθορίσει την πορεία των εν λόγω συνόρων, ακολουθώντας, με κάθε δυνατή ακρίβεια, τη γραμμή που αναφέρεται στην παράγραφο. 2, θα σημειώσει αυτή τη γραμμή με πόλους και θα συντάξει δύο χάρτες, υπογεγραμμένους από αυτούς, ένας από τους οποίους θα δοθεί στην οθωμανική κυβέρνηση και ο άλλος στην ελληνική κυβέρνηση.
Θα πρέπει να ολοκληρώσουν την εργασία τους εντός έξι μηνών. Σε περίπτωση διαφοράς απόψεων μεταξύ των τριών επιτρόπων, θα αποφασιστεί η πλειοψηφία των ψήφων.
10. Οι διατάξεις του παρόντος Πρωτοκόλλου θα γνωστοποιηθούν αμέσως στην Οθωμανική Κυβέρνηση από τους πληρεξούσιους των τριών δικαστηρίων, στους οποίους θα παρασχεθεί για το σκοπό αυτό μια κοινή οδηγία που επισυνάπτεται στο Lit.H. Οι κάτοικοι των τριών δικαστηρίων στην Ελλάδα θα λάβουν επίσης, για το ίδιο θέμα, τη συνημμένη εντολή στο .Lit.I.
11. Τα τρία δικαστήρια διατηρούν το δικαίωμα να συμπεριλάβουν τις παρούσες διατάξεις σε μια επίσημη συνθήκη, η οποία θα υπογραφεί στο Λονδίνο, που θεωρείται εκτελεστική της 6ης Ιουλίου 1827, και θα κοινοποιηθεί στα άλλα δικαστήρια της Ευρώπης, με πρόσκληση να το κρίνουν κατάλληλο.
Συμπέρασμα. - Έχοντας φτάσει στο τέλος μιας μακράς και δύσκολης διαπραγμάτευσης, τα τρία δικαστήρια συγχαίρουν ειλικρινά τον εαυτό τους για την επίτευξη τέλειας συμφωνίας, εν μέσω των πιο σοβαρών και ευαίσθητων περιστάσεων.
Η διατήρηση της ένωσής τους σε τέτοιες στιγμές προσφέρει την καλύτερη εγγύηση για τη διάρκειά της, και τα τρία δικαστήρια κολακεύουν ότι αυτή η ένωση, σταθερή και ευεργετική, δεν θα σταματήσει να συμβάλλει στην εδραίωση της παγκόσμιας ειρήνης.
ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΚΑΙ Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ 6 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ 1827.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν ήταν απόλυτα σύμφωνες με την επιλογή, ιδιαίτερα η Μεγάλη Βρετανία έφερε εμπόδια.
============================================================================
ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΓΕΝΙΑ ΣΕ ΓΕΝΙΑ ΔΙΟΙΚΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΚΥΒΕΡΝΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΛΛΟΓΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΠΗΛΕΥΤΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ.
ΕΝΑΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΥΤΟΚΛΗΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΟΥΛΤΑΝΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΗ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
(ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ 1832):
Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ(ΜΕΡΟΣ Γ)
ΣΥΝΘΗΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
21 ΙΟΥΛΙΟΥ 1832
(ΡΥΘΜΙΣΗ)
μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας, Ρωσίας και Τουρκίας,
για τον οριστικό διακανονισμό των ηπειρωτικών ορίων της Ελλάδας.
Υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη
21 Ιουλίου 1832
1. Νέο όριο ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ
2. Αποζημίωση για την Τουρκία.
Και να πώς έχουν τα πράγματα:
Το 1830 οι τρεις Δυνάμεις είχαν συμφωνήσει με τον Λουδοβίκο της Βαυαρίας για την ενθρόνιση του Όθωνα στο «υπό κατασκευήν» Βασίλειον της Ελλάδος, και επρόκειτο την άνοιξη να οριστικοποιήσουν την εκλογή του Πρίγκιπα Όθωνα, η Αγγλία, στην προσπάθειά της να καταστήσει την Ελλάδα Βρετανικό Προτεκτοράτο, έστειλε απ’ τον Γενάρη του ‘32 τον Στράτφορντ Κάνιγκ στην Κωνσταντινούπολη να διαπραγματευτεί με τους αντιπροσώπους της Γαλλίας και της Ρωσίας, ώστε από κοινού να πείσουν την Οθωμανική Πύλη να δεχτεί τις διαθέσεις και τις προτάσεις των.
Ο Κάνιγκ, λοιπόν, με τη σύμφωνη γνώμη των υπόλοιπων Ευρωπαίων Πρεσβευτών καθώς και με τη χρήση της ατράνταχτης επιχειρηματολογίας και της εθνικής πολιτικής του Ιωάννη Καποδίστρια, ειδικά στο ζήτημα της διεύρυνσης των συνόρων,ξεκίνησε κοπιώδεις διαπραγματεύσεις φανερά και επίσημα με τον Τούρκο υπουργό εξωτερικών Μεχμέτ Περτέφ, αλλά και μυστικά και ανεπίσημα με τον Σουλτάνο, εκμεταλλευόμενος παράλληλα και τη δύσκολη θέση της Τουρκίας εξαιτίας του πολέμου της με τον Μωχάμετ Άλυ της Αιγύπτου.
Οι διαπραγματεύσεις αυτές, που κράτησαν στην ουσία πάνω από πέντε μήνες λόγω της κωλυσιεργίας των πληρεξούσιων της Πύλης και της αναμονής της απόφασης της Διασκέψεως του Λονδίνου «περί επικυρώσεως της εκλογής του Όθωνος»,ολοκληρώθηκαν στις 21 Ιουλίου 1832.
Στην πραγματικότητα αυτές οι διαπραγματεύσεις δεν ήταν τίποτ’ άλλο, παρά ένα σκληρό παζάρεμα για την αποζημίωση της Τουρκίας, η οποία εκ των πραγμάτων ήταν αναγκασμένη να πουλήσει ένα μικρό τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ώστε στο τμήμα αυτό οι Μεγάλες Δυνάμεις και η Βαυαρία να εγκαθιδρύσουν ένα μικρό κρατίδιο, το Βασίλειον της Ελλάδος, υπό την εγγύησιν και τον πλήρη έλεγχο των προστάτιδων.
Κι αφού λοιπόν το παζάρεμα ανάμεσα στον Κάνιγκ και τον Σουλτάνο ολοκληρώθηκε επιτυχώς και για τις δύο πλευρές, στις 21 Ιουλίου 1832 υπογράφτηκε ο Διακανονισμός της Κωνσταντινουπόλεως. η Συνθήκη αυτή είναι ένα συμβόλαιο αγοραπωλησίας, στο οποίο πωλητής εμφανίζεται ο Σουλτάνος και αγοραστής ο Άγγλος πρεσβευτής Στράτφορντ Κάνιγκ.
Ανάμεσα
στα άλλα που περιλαμβάνει το κείμενο του Διακανονισμού, θα πρέπει να τονίσουμε
τα ακόλουθα:
1.Τα Βόρεια σύνορα της Ελλάδας ορίστηκαν τελικά στη γραμμή Αμβρακικού – Παγασητικού.
2.Το δάνειο αυτό θα ήταν υπό μερική εγγύηση, δεδομένου ότι μόνον η πρώτη από τις τρεις δόσεις θα καταβαλλόταν με οριστική εγγύηση.
Τελικά
στις 26 Δεκεμβρίου η Πύλη, αφού έλαβε την αποζημίωση, αποδέχτηκε τη ρύθμιση των συνόρων και αναγνώρισε το Βασίλειο της Ελλάδος.
Το άλλο πρωί οι Έλληνες ξύπνησαν και πληροφορήθηκαν ότι χρωστούν το αμύθητο ποσό των 2.400.000 λιρών, σε Αγγλικές κυρίως Τράπεζες, για την εξαγορά της πατρίδας των!
Ο μεγαλειώδης αγώνας του Ελληνικού λαού και η δωδεκάχρονη επανάσταση για την ανεξαρτησία μετατράπηκε σε βαριά και συνεχή φορολόγηση, που για το συγκεκριμένο και μόνο δάνειο κράτησε ως το 1964!
Δηλαδή οι Έλληνες πλήρωναν επί 132 χρόνια τη θυσία τους για να πάρουν πίσω τη δική τους γη!
Ας σημειωθεί τέλος ότι το μικρό Ελληνικό Κράτος είχε έκταση 47.516 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μετρούσε μόνον 750.000 κατοίκους, οι οποίοι εξαρχής και χωρίς να ερωτηθούν από κανένα, ανέλαβαν την αποπληρωμή των δανείων, που οι ίδιοι ποτέ δεν εζήτησαν! Φορτώθηκαν ένα επαχθέστατο χρέος, γιατί αυτό επιθυμούσαν οι συμπληγάδες της Ευρωπαϊκής διπλωματίας και οι ντόπιοι επιτηρητές των Ευρωπαϊκών Χρηματοπιστωτικών Οργανισμών.
Πάσα δε ομοιότης με τη σημερινή κατάσταση μονάχα τυχαία και συμπτωματική δεν μπορεί να θεωρηθεί…
==============================================================
ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΘΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΟΥ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΩΝ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΩΝ ΣΟΥ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙΣ
ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΥΛΗ ΠΟΛΙΤΩΝ
👇
Σημαντικές Διεθνείς Συνθήκες
που αφορούν την Ελλάδα
👇
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου